Hendrik Andriessen (17 september 1892 - 17 april 1981)
Hendrik Andriessen werd op 17 september 1892 in Haarlem geboren. Hij overleed in diezelfde stad op 17 april 1981. Hij begon al jong met piano- en orgelspelen en componeren. Zijn orgelspel was, toen hij tien jaar was, zodanig dat hij zijn vader - organist van de St. Josephkerk in Haarlem - kon vervangen. In 1914 begon hij zijn opleiding aan het Amsterdams Conservatorium. Zijn leraren waren J.B. de Pauw (orgel) en B. Zweers (compositie). Hendrik Andriessen heeft vele functies in het Nederlandse muziekleven bekleed. Van 1927 tot 1948 was hij leraar compositie aan het Amsterdams Conservatorium, van 1930 tot 1949 leraar compositie en orgel (ook improvisatie en begeleiding Gregoriaans) aan de Katholieke Muziekschool van Utrecht, en van 1934 tot 1949 organist van de Utrechtse Kathedraal. Daarbij was hij van 1937 tot 1949 directeur van het Utrechts Conservatorium, van 1949 tot zijn pensioen in 1958 directeur van het Conservatorium in Den Haag en van 1954 tot 1963 hoogleraar in de muziekwetenschap aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen. Tijdens en ook na zijn studietijd hadden Diepenbrock, Debussy en Roussel een grote invloed op Andriessen, terwijl hij ook verwantschap voelde met het werk van César Franck, Gabriël Fauré en André Caplet. Langzamerhand ontwikkelde hij een eigen stijl en deed hij pionierswerk als componist van kerkmuziek. Hij toonde originaliteit in vele stijlen, die hij bij voorbeeld toepaste in Miroir de peine en Trois Pastorales. In 1947 kreeg hij een opdracht van de Nederlandse Regering voor een opera: Philomela, op tekst van Jan Engelman (eerste uitvoering in het Holland Festival in 1950). In 1964 componeerde hij de eenakter De Spiegel uit Venetië op tekst van Hélène Nolthenius. Het werk werd als televisieopera in 1967 uitgevoerd. Andriessen componeerde verschillende grote en kleinere werken voor orkest, onder andere vijf symfonieën, Kuhnau variaties, Couperin variaties en een vioolconcert. Talrijke orgelcomposities en vocale werken (zowel kerkelijk als wereldlijk) verschenen bij verschillende uitgevers en hij componeerde veel kamermuziek (voor piano, strijkers en blazers). Zijn essays werden verzameld in de bundels Over muziek en Muziek en muzikaliteit (Utrecht: Het Spectrum). In de Symphonia reeks verscheen een boek over César Franck van zijn hand. In 1969 verscheen de dissertatie Hendrik Andriessen, his life and works van Thurston Dox aan de Eastman School of Music van de Universiteit van Rochester (USA). Het maandblad Het Orgel wijdde in 1977 zijn septembernummer geheel aan Andriessens 85ste geboortedag. In Key Notes 13 (1981) verscheen naar aanleiding van zijn overlijden een In Memoriam van Renske Koning (eerder gepubliceerd in NRC Handelsblad) evenals een artikel van Thurston Dox. Voor zijn werken heeft Andriessen diverse prijzen mogen ontvangen: in 1950 de Johan Wagenaarprijs, in 1960 de Prof. van der Leeuwprijs en in 1961 de Sweelinckprijs.
Bron: MuziekGroep Nederland, 2004

Relevante links

Werken van Hendrik Andriessen, klik op een werk voor informatie over uitvoeringen:

Verwante componisten:

Debussy, Claude
Diepenbrock, Alphons
Fauré, Gabriël
Franck, César
Roussel, Albert

Andere schrijfwijzen:

• H. Andriessen
• Hendrik Andriesen

Deze lijst met schrijfwijzen wordt automatisch gegenereerd uit zoektermen en externe concertagenda's en moet het mogelijk maken dat bezoekers die andere schrijfwijzen hanteren via zoekmachines toch deze pagina kunnen vinden.