|
| ||||||||
| Emmanuel Alexis Chabrier (18 januari 1841 - 13 september 1894) |
|---|
|
Emmanuel Chabrier werd geboren te Ambert (Auvergne) op 18 januari 1841 in een welgestelde familie: zijn vader was advocaat en één van zijn grootvaders rechter. Chabrier was een hard werker en schreef eens over zijn jaren op de schoolbanken: "We deden onze uniformen aan, trokken onze kappen over onze oren, en van oktober tot augustus zeiden we geen woord." Dertig jaar later stonden zijn brieven vol met klachten dat zijn twee zoons niet evenveel werklust toonden. Zijn familie verhuisde naar Clermont-Ferrand, waar hij zijn middelbare studies voltooide aan het Lycée Blaise Pascal. In 1856 verhuisden zij opnieuw, naar Parijs, waar hij tot aan zijn dood op 13 september 1894 verbleef. Vanaf zijn zes jaar had hij al op zijn eentje piano geleerd, en vertoonde een uitzonderlijke gave voor compositie. Zijn eerste muzieklessen kreeg hij van Spaanse leraars, Karlisten die daar waren komen wonen na hun nederlaag in 1839. Toch ging hij rechten studeren, omdat zijn vader wilde dat hij een baantje zou krijgen bij de administratie. In 1861-1862 maakte hij dus zijn intrede in het ministerie van binnenlandse zaken, waaruit hij pas in 1880 stapte om zich volledig aan de muziek toe te wijden. Ondertussen had hij piano-, viool-, en compositielessen genomen, onder andere bij A.Hignard, een obscuur musicus, en had hij kennis gemaakt met Manet, Verlaine en H.Duparc. Chabrier had veel vrienden: schilders (Manet, Monet), schrijvers en dichters (Daudet, Mallarmé, Zola, Villiers de l'Isle-Adam), musici (H. Duparc, E. Chausson, G. Fauré, C. Saint-Saëns, V. D'Indy, J. Massenet en A. Messager). Zijn ouders stierven in 1869, en hij trouwde in 1873. In de jaren die daarop volgden, componeerde hij twee stukken voor orkest. Hij had reeds één groot meesterwerk gecomponeerd, 'L'étoile', en twee jaar later componeerde hij nog een werk dat bekend zou worden: 'Une éducation manquée'. Na dit succes zette hij een punt achter zijn achttienjarige carrière in de administratie. Vanaf dan zou hij zich alleen nog met muziek bezighouden. Even voor hij deze beslissing genomen had, was hij naar München geweest samen met Vincent d'Indy en Henri Duparc, waar hij naar R.Wagners 'Tristan und Isolde' had geluisterd, en waar hij diep onder de indruk van raakte. Het feit dat hij niet aan het conservatorium les had gevolgd en nooit had meegedaan aan de wedstrijd om de Prix de Rome, maakte het moeilijk om erkend te worden door de 'muzikale autoriteiten', voor wie hij slechts een amateur was. Hij werd eerst koorleider tijden de Lamoureux-concerten (1881). In dat zelfde jaar componeerde hij zijn 'Dix pièces pittoresques', en twee jaar later 'España' onder invloed van zijn vroegere muzikale opleiding (door Spaanse musici) en zijn reis lange naar Spanje tijdens de zomer en herfst van het jaar 1882. Zijn bewondering voor Wagner, wiens invloed op de Franse componisten niet te onderschatten was, zette hem aan tot het schrijven van de opera 'Gwendoline', gebaseerd op een tekst van Ephraïm Mikhaël, en later nog een werk, 'Briséis', dat hij echter nooit voltooide. 'Gwendoline' werd aanvankelijk niet aanvaard door de Parijse Opera, maar het werd voor het eerst opgevoerd in de Munt, in Brussel. Later werd het ook gespeeld in verscheidene Duitse steden en in Lyon. Pas in 1893 werd het werk in Parijs aanvaard. In 1887 componeerde hij 'Le roi malgré lui', een lichte opera, dat een groot succes werd in Parijs en in Duitsland. |
| Bron: Componisten.net |
Relevante links
Werken van Emmanuel Alexis Chabrier, klik op een werk voor informatie over uitvoeringen:
EspañaHabanera
Joyeuse marche - Marche française
Andere schrijfwijzen:
- Alexis Emanuel Chabrier
- Emmanuel Chabrier
Deze lijst met schrijfwijzen wordt automatisch gegenereerd uit zoektermen en externe concertagenda's en moet het mogelijk maken dat bezoekers die andere schrijfwijzen hanteren via zoekmachines toch deze pagina kunnen vinden.