Webpodium.nl
Online podium voor Nederlandse orkesten
Concertagenda Orkesten Podia Zoeken
Robert Schumann (8 juni 1810 - 29 juli 1856)
Robert Schumann was de zoon van een bekend boekhandelaar en uitgever, die vrij jong stierf aan een zwak zenuwgestel. De vijf kinderen waren allen erfelijk belast met die kwaal. Robert werd geboren in Zwickau op 8 juni 1810, en werd al heel vroeg betrokken bij de literaire kant van de vaderlijke zaak, zodat hij aan het gymnasium vooral interesse heeft voor literatuur. Toch begon hij reeds op zijn zevende intuïtief muzikaal te fantaseren en te componeren. Hij kreeg les van de plaatselijke organist, maar wilde niets van theorielessen weten.
Na een Schubert-liederenavond besluit hij beroepsmusicus te worden. Onder de indruk van het begaafde pianospel van het negenjarig wonderkind Clara Wieck, wordt hij leerling bij haar vader, de beroemde muziekpedagoog Friedrich Wieck. Door een teveel aan ijver om zijn techniek op te drijven (net als Liszt en Chopin wilde hij de Paganini van het klavier worden!) forceert hij zijn linkerhand en de virtuozenloopbaan ligt in het water. Hij gaat in Heidelberg rechten studeren, maar kan de muziek niet laten en besluit componist te worden.

Na een jarenlange strijd tegen zijn pianoleraar die uiteindelijk beslecht wordt voor de rechter, trouwt hij met diens dochter en zijn vroeger idool Clara. Zij wordt algemeen beschreven als de vrouw die niet alleen schitterend piano speelde en behoorlijk componeerde en zong, maar tevens kinderen wist op te voeden, haar man bijstond in zijn moeilijke laatste jaren, en na zijn dood verder ijverde voor de verspreiding van zijn muziek.

Schumann was ook een gewaardeerd muziekcriticus. Zijn recensies verzamelde hij in de "Davidsbündler"; hij werkte ze uit in dispuutvorm tussen Florestan en Eusebius. In 1834 richt hij met enkele vrienden het "Neue Zeitschrift für Musik" op, waarin eindelijk ook de modernistische componisten de kritiek kregen waarop ze recht hadden. Dit is wel enigszins in tegenstelling met zijn eigen composities die nogal wat klassieke trekken vertonen (ze ontstonden onder invloed van zijn vriendschap met Mendelssohn, aan wiens Conservatorium hij in Leipzig les gaf). Aan de universiteit van Jena verkreeg hij het eredoctoraat.

Vanaf 1842 treden steeds vaker de symptomen van zijn zenuwziekte op; hij moet de leiding van zijn tijdschrift in andere handen geven, verhuist naar Dresden, wordt dirigent in Dusseldorf, maar als alles hem teveel wordt, doet hij een zelfmoordpoging door zich in de Rijn te werpen. Een laatste heropflakkering beleeft hij door de diepe vriendschap met Brahms (sommigen wagen van een driehoeksverhouding Robert - Clara - Brahms te spreken, en brengen zijn zelfmoordpoging daarmee in verband!). Twee jaar lang wordt hij in een instelling verpleegd, en sterft op 29 juli 1856 in Eudenich bij Bonn.
Bron: Componisten.net

Relevante links

Werken van Robert Schumann, klik op een werk voor informatie over uitvoeringen:

Concert voor cello en orkest in a, opus 129
Concert voor piano en orkest in a, opus 54
Concert voor viool en orkest
Concertdeel voor vier hoorns
Nachtlied
Ouverture Genoveva, opus 81
Ouverture Manfred
Ouverture, Scherzo und Finale, opus 52
Symfonie nr. 1 in Bes opus 38 'Fruhlings-Sinfonie'
Symfonie nr. 2, opus 61
Symfonie nr. 3 'Rheinische', opus 97
Symfonie nr. 4 in d, opus 120
Zes canons, opus 56 (in arrangement van Marien van Staalen)
Zigeunerleben

Andere schrijfwijzen:

  • R. Schumann

Deze lijst met schrijfwijzen wordt automatisch gegenereerd uit zoektermen en externe concertagenda's en moet het mogelijk maken dat bezoekers die andere schrijfwijzen hanteren via zoekmachines toch deze pagina kunnen vinden.